Bij een minnelijk saneringsakkoord maakt de ondernemer buiten de rechter om afspraken met zijn schuldeisers om zijn schulden zoveel mogelijk binnen 36 maanden af te lossen. Na die periode wordt een mogelijke restschuld door alle schuldeisers kwijtgescholden. Een belangrijke voorwaarde is dat alle schuldeisers akkoord gaan met het saneringsvoorstel
Bij de onderhandeling over het saneringsakkoord moet de ondernemer met alle schuldeisers afspraken maken over de aflossing. Vaak is ook de Belastingdienst een van de schuldeisers. Normaal gesproken wil de Belastingdienst bij een minnelijk saneringsakkoord het dubbele uitkeringspercentage ten opzichte van het percentage dat wordt afgelost aan de overige schuldeisers.
In praktijk betekent dit nogal eens dat er voor de overige schuldeisers dan niets of niet veel overblijft, waardoor de kans op een akkoord van de overige schuldeisers aanzienlijk afneemt.
Om de totstandkoming van minnelijke saneringsakkoorden te bevorderen neemt de Belastingdienst daarom tijdelijk genoegen met hetzelfde uitkeringspercentage als de overige schuldeisers. Dit geldt voor alle verzoeken tot minnelijke sanering die in de periode van 1 augustus 2022 tot 1 oktober 2023 worden ontvangen.
Let op! Een van de voorwaarden van de Belastingdienst is dat de ondernemer die om sanering verzoekt, zijn onderneming voortzet.
Als niet alle schuldeisers akkoord willen gaan, is het ook mogelijk via de zogenaamde Wet Homologatie Onderhands Akkoord (WHOA) de rechter te vragen om het saneringsakkoord goed te keuren. Alle betrokken schuldeisers zijn, na goedkeuring door de rechter, dan aan het saneringsakkoord gebonden.
Ook in saneringsakkoorden onder de WHOA neemt de Belastingdienst vanaf 1 augustus 2022 tot 1 oktober 2023 genoegen met hetzelfde uitkeringspercentage als concurrente schuldeisers.
Heb je vragen over de tijdelijke soepelere saneringsakkoorden bij de Belastingdienst? Neem gerust contact op.